9 maanden niet zwanger

 Hallo! Hoe gaat ie?

Zoals je uit de titel kan afleiden, gaat het hier iets minder. Ik ben deze maand een jaar gestopt met mijn behandeling om eindelijk (!) zwanger te kunnen worden. Dit loopt helaas niet van een leien dakje, zoals ze zeggen. Het breekt mijn hart elke maand een beetje (en dat van Jan ook). Hoewel we hier voldoende over spreken, blijft het pijn doen. Hoewel ik er van overtuigd ben dat mijn menopauze m'n eierstokken wel heeft beschermd, denk ik vaak 'wat als het toch niet zo beschermend was?' Ik weet dat ik hier natuurlijk niet zo over moet nadenken, maar het is sterker dan mezelf. 

Ik kreeg mn laatste menopauze-spuit op 12 november 2023 en nam m'n laatste pil Nolvadex op 8 december 2023. Op 9 februari 2024 ging m'n spiraal er uit en ik had toen al een eisprong gehad (yay me!), tot verbazing van m'n gynae-oncoloog. Ik had dus in de verste verte niet verwacht dat het zo 'lang' ging duren. 

Ik hoor de commentaren al '9 maanden is nog niet zo lang' 'jullie tijd komt nog wel' enzovoort. Het klopt zeker, 9 maanden is niet lang, maar wel als je al bijna een jaar geen behandeling krijgt. Ik zou gewoon graag mijn kind zien opgroeien. Ik ben nu al 1 jaar uit behandeling plus je bent nog eens 9 maanden zwanger (als het mee zit), dat is dus een hele tijd.

In tijden als deze denk ik vaak (lees: bijna dagelijks) 'domme k*tkanker'. Zonder kanker was ik misschien al moeder, iets wat ik altijd al wilde worden. Nu, nog meer dan vroeger, vind ik alles relatief. Al zegt m'n dokter vaak dat ik moet stoppen om alles plat te relativeren (his words, not mine). Makkelijker gezegd dan gedaan. 

Ik weet dat veel mensen struggelen om zwanger te worden en dat het bij sommigen heel makkelijk gaat. Ik wil hier ook niet te veel en lang over doorgaan, want ik heb gezegd wat ik wil zeggen eigenlijk. Het doet pijn en het voelt opnieuw als falen. Ik weet het, ik faal niet, maar het voelt zo. Ik voelde me falen als vrouw toen ik borstkanker kreeg en ik voel me nu opnieuw falen als vrouw, omdat het (in mijn ogen) moeilijk is om zwanger te worden. Ik weet dat het dom klinkt, maar toch is dit hoe ik me tegenwoordig wel voel.

Opmerkingen zoals hiervoor (jouw tijd komt nog enzovoort) heb ik niets aan. Af en toe wil je gewoon eens horen hoe k*t het allemaal wel is en daarover even kunnen doorzagen 😉

Ochja, genoeg gezeverd maar weer. Geniet van jullie avond en tot een volgende blog (hopelijk eentje met goed nieuws ofzo) 😋

Heel veel liefs, 

Elise

P.S.: CHECK TEM BOOBIES!