Wauw, wat een boterham

 *even slikken* 

Zoals duidelijk werd uit mijn vorig blogje, kreeg ik gisteren mijn behandelplan voorgelegd. En eerlijk gezegd, 't toch even slikken. Dus: gedurende de komende 12 weken zal ik elke week een chemokuurtje krijgen (niet den zwaarsten toebak, ma bon). Aangezien er een bepaald eiwit op de kankercelletjes zit, moet ik ook een herceptinebehandeling krijgen (deze werkt enkel mits voorafgaande chemo). Just my luck! Binnen een 15tal weken zal ik geopereerd worden et voila, nog ene hormonennabehandeling and I'm done. 

't Is een hele boterham, maar 'k zie het echt volledig zitten. Ik weet natuurlijk ook niet wat de bijwerkingen zullen zijn, dus dat is nog een beetje koffiedik kijken. Verdorie, nu heb ik zin in koffie (maar ja, wanneer niet?)!

Ik ga hier niet pretenderen dat het me niet raakt of dat ik niet bang ben, want dat ben ik zeker, maaaaaar ik heb de beste omgeving die iemand zich kan wensen. Ik heb enorm liefhebbende ouders en een zus die me door dik en dun steunen, mijn hoogst eigen Janneman, een super familie en super lieve vrienden en vriendinnen. 't Hele gedoe maakt nog maar eens heel duidelijk hoe een sociaal diertje de mens (en vooral ik) eigenlijk is. Dus: een kei dikke bisous aan iedereen die mij de afgelopen tijd op één of andere manier gesteund heeft. En voor de geïnteresseerden: het gaat nog steeds goed met mij, ik ga fijn en gezwellig door het leven (mopje waarvan de credits volledig naar Jan gaan). 

En mijn aanbod geldt nog altijd: ik ben er voor iedereen die het nodig heeft!

Liefs, 

Elise

Reacties

  1. Running with wolves8 december 2020 om 00:47

    Mooi dat je zo positief bent en er wil zijn voor anderen, die verbondenheid is zo belangrijk <3

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Emmelien Willems8 december 2020 om 01:15

    Jij kan dit
    Samen kunnen we dit

    Ik zie je graag💕
    Dikke knuffel je zus ❤️

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Isabelle8 december 2020 om 13:35

    Gezwellig door het leven.....ai ai ai Jan toch....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Unknown9 december 2020 om 05:47

    Janneman kraneman krijgt al de trekjes van Elise...als je bij de hond slaapt😝maar wij zijn toch vooral héél dankbaar dat Jan er is💪👍🤞

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Help, mijn hormonen slaan op hol (grapje!)

Oké, flauw grapje (toegegeven). Door mijn pillen en menopauze (jeej) staat mijn hormonenpeil op een laag pitje. Dit zou ervoor moeten zorgen dat de kanker niet terugkomt, want die was hormoongevoelig. Ik heb het hier al eindeloos over gehad en kan er nog eeuwen over blijven doorgaan (en neem het van mij aan, dat kan ik 😏), maar: HET IS LASTIG! Voilà, ik heb het gezegd.  Dat constante getrek en gesleur, het schipperen tussen kei blij zijn en mega depressief zijn, het hangt mij mijn keel uit. Oké, toegegeven, ik mag blij zijn dat het helpt. Ik ben, voor zover ik weet en in de mate van het mogelijke, gezond. Ik mag van geluk spreken... En ook weer niet, want mijn lichaam ziet af, maar echt af. Waar mijn leeftijdsgenoten (oké, ik ben 'maar' 31, ook al zie ik er geen dag ouder uit dan 25 😇) in mijn ogen hun leven rustig kunnen leiden (lees: drinken, feesten, ...), lukt het mij niet. Ik ben veel te snel moe en zweet als een rund (een uitdrukking) bij de minste druppel alcohol. En a
Meer lezen

Afscheid van een vriend: de poortkatheder

Finallyyyyyyyyy, you're gone ! Na een verblijf van zo'n 2,5 jaar in mijn schouder, scheiden hier onze wegen (eindelijk).  Op de bespreking met mijn oncoloog afgelopen 15 juni hebben Jan en ik het quasi op tafel gegooid: 'wanneer mag het poortje er uit?'. De oncoloog zei meteen: 'we gaan daar dan eens voor kijken hé.' Zo gezegd, zo gedaan en vandaag was het eindelijk zo ver, een nieuwe mijlpaal, een emotionele volgende stap in het genezingsproces. Oké, ik word nog altijd opgevolgd, maar mijn hoofdbehandeling bestond altijd uit de anti-hormonale therapie (aka pillen pakken) en de menopauze (aka spuiten krijgen). De chemo was een nevenbehandeling (hoe zot dat ook klinkt), omdat mijn tumor hormoongevoelig was/is. Hoe is de afgelopen periode verlopen? 12 juni heb ik een hele ochtend in het ziekenhuis mogen vertoeven voor een bloedonderzoek (kankermarkers edm checken), echo borst, mammografie en een MR van mijn lever. 15 juni gingen Jan en ik dan ook met een bang hart
Meer lezen

Elise: the corona edition

Ja, je leest het goed: ik heb corona. Ik zit nu al sinds woensdagavond in isolatie bij mijn zus, schoonbroer en metekindje, aangezien mijn schoonbroer ook hetzelfde cadeau heeft gekregen ( ahum) . Livin' the best life, zou je denken hé? Ik ben wel best blij hier te zijn, zodat ik niet te veel alleen hoef te zijn, want ja, besmettingsgevaar enzo. Al zijn de pannenkoeken, wafels, toasts, yoghurt, fruit, ... als ontbijt ook wel redenen waarom ik hier graag ben 😇😎. 1,5 jaar geleden was het kanker en mocht ik quasi geen volk zien want ja, corona. En dan nu, dit weer. Normaliter gaf ik gisterenochtend een ontbijt voor mijn ouders, meme (mijn meter)en de (groot)ouders van Jan  en gisterenavond een feest voor mijn bijna 30ste verjaardag (ik kijk hier dan wel niet naar uit, verjaren bedoel ik, want ik ben altijd in voor een feestje 😉), alles best last minute gepland, want ja, ik ben zo slecht in plannen, maar alles moest natuurlijk uitgesteld worden door corona. She's such a bitch! I
Meer lezen